ازجمله عوامل شکست و عدم موفقیت افراد, بیماری احساس گناه می باشد."روژه مو کی یلی" در کتاب عقده های روانی به ترجمه آقای محمدرضا شجاع رضوی در ارتباط با پدیده احساس گناه چنین می نویسد:
"عقده احساس گناه ازآن کسانی است که تقریبا همیشه در احساس ارتکاب خطا,ترس از بدکاری,خجلت از خویشتن و در اطمینانی باطنی از مشروع نبودن و شایستگی سعادت را نداشتن به سر می برند.آنچه که در اعترافات افراد مبتلا به عقده احساس گناه جلب توجه می کند گونه ای وسواس اخلاقی و وجدان اخلاقی افراطی است.این وجدان به معنای واقعی کلمه,وجدان اخلاقی نیست.چون توانایی ارزشیابی خوب و بد را بنابر معیارها یی که آزادانه وضع و یا پذیرفته شده اند را ندارد.
چنین اشخاصی خود را همواره در دادگاهی بی ترحم مورد اتهام می بینند که بدون رسیدگی به واقعیت ها,او را به طور خودکار به حداکثر جریمه محکوم می سازد.وانگهی فرد به طور ملموس این موقعیت مزمن را احساس می کند.او دیگران را چون داورانی احساس می کند و نگاهشان را متهم کننده می یابد و بنابراین احساس نیاز به مخفی ساختن خود و به ویژه پوشاندن صورت خویش می کند."
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر