همه ما به اهمیتی که اشخاص به خودشان می دهند کاملا واقفیم.اهمیت دادن به خود از "احساس وجود" و "من" هر فرد ناشی می شود و با شخصیت افراد در ارتباط می باشد و بنابراین بسیار حساس است."وجود" و "من" که هر شخصی به طور کلی از خودش احساس می کند در برابر ملامت و سرزنش شدیدا واکنش منفی و نسبت به تشویق واکنش مثبت نشان می دهد.
با توجه به توضیح فوق اهمیت تشویق و تحسین کاملا واضح و روشن است.بنابراین اگر فردی در حرفه اش دقیق می باشد و یا طرح و ایده جدیدی ارائه کرده است از وی تعریف و تمجید کنیم و در این گونه موارد در تعریف و تشویق کردن سخاوت داشته باشیم.تحسین و تعریف از دیگران موجب افزایش کارایی,ایجاد روحیه نشاط و بروز خلاقیت می گردد.البته تحسین می تواند جنبه شخصی نیز داشته باشد و فرد خودش را درصورت انجام کاری مثبت یا ابتکار عملش مورد تحسین قرار می دهد و باعث افزایش اعتماد به نفس و خلاقیت خود می شود.
وجود فرهنگ تشویق و تحسین در خانواده میان والدین و والدین با فرزندان باعث حفظ و ثبات زندگی مشترک و استحکام خانواده می گردد و میزان موفقیت هرکدام از اعضا به طور چشمگیری افزایش می یابد.به همین ترتیب تعریف و تمجید از دانش آموزان,دانشجویان,کارمندان,دبیران,شاغلان و اساتید موفق و... کارایی و عملکرد آنان را در جامعه افزایش می دهد.
مطمئنا وجود فرهنگ تشویق در جامعه و حکومت باعث پیشرفت علمی و اقتصادی و همچنین بهبود مناسبات اجتماعی و اخلاقی می گردد.غرور ملی,روحیه نشاط و فرهنگ کار و تلاش افزایش می یابد و زمینه بروز خلاقیت افراد فراهم می شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر